Skip to main content

കാതിലോല നല്ലതാളി

കൊല്ലവർഷം 1163 , കർക്കിടക മാസം .. 

തിരുവനന്തപുരത്തെ അത്രയൊന്നും അറിയ പ്പെടാത്ത കന്യാസ്ത്രീകൾ നടത്തുന്ന പ്രാഥമിക വിദ്യാലയം.. പഠിച്ച് പഠിച്ച് നാലാം ക്ലാസിൽ എത്തിയപ്പോൾ സീനിയർ ആയ ഗമ .കർക്കിടക മഴയിൽ രാവിലെ തന്നെ നനഞ്ഞൊട്ടി ക്ലാസിൽ വന്നിരുന്നപ്പോൾ 4B യുടെ ക്ലാസ് ടീച്ചറായ സിസ്റ്റർ ഫിലോമിന ആ പ്രഖ്യാപനം നടത്തി. ഓണാഘോഷങ്ങളുടെ ഭാഗമായി ഇത്തവണ ഒരു സ്കിറ്റ് ഉണ്ടാകും. ശാകുന്തളത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി. ആർക്കൊക്കെ താത്പര്യമുണ്ട് അഭിനയിക്കാൻ ? ക്ലാസിൽ 15 ആൺകുട്ടികളും 25 പെൺകുട്ടികളും ഉള്ളതിൽ പകുതിയോളം പേർ കൈ പൊക്കി.

സിസ്റ്റർ എല്ലാവരെയും നോക്കിയിട്ട് വാലിട്ട് കണ്ണെഴുതി വരുന്ന നീളൻ മുടിയുള്ള സൗമ്യയെ ആദ്യം തിരഞ്ഞെടുത്തു. എന്നെ സ്ഥിരമായി ഡീബു എന്ന് വിളിക്കുന്ന അഹങ്കാരി. ആൺകുട്ടികളുടെ കൂട്ടത്തിൽ നോക്കി നടന്ന്, സുന്ദരനായ ബുദ്ധിമാനായ നകുലിനെയും പിന്നെ പല വമ്പൻമാരെയും തഴഞ്ഞ് എന്നെ തിരഞ്ഞെടുത്തു. പിന്നെയും രണ്ട് മൂന്ന് പേരെ കൂടി എടുത്തു. കൈ പൊക്കാത്ത രാമലിംഗത്തെയും തിരഞ്ഞെടുത്തു. കോൺമെന്റ് സ്കൂളിൽ അച്ചടക്കം നിർബന്ധം ആയതു കൊണ്ട് രാവിലെ ക്ലാസിൽ കയറിയാൽ ഉണ്ണാൻ ഉള്ള ബെല്ലിനേ പുറത്തിറങ്ങാൻ പറ്റൂ. പ്രായത്തിൽ കവിഞ്ഞ ഉയരവും തടിയും ഉള്ള രാമലിംഗം തൊട്ടു മുൻ ആഴ്ച ക്ലാസിൽ വച്ച് ആ നിവൃത്തികേട് കൊണ്ട് നിക്കറിൽ മൂത്രമൊഴിച്ച് ക്ലാസിൽ ഒരു താരമായതാണ്. കൂട്ടച്ചിരികൾക്കിടയിൽ കൂടി വിജയശ്രീലാളിതനായ ഞാനും എന്റെ സഹനടി നടൻമാരും തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെടാത്തവരെ പുച്ഛത്തോടെ നോക്കി നടൻമാരുടെ ക്യാമ്പിലേക്കു നടന്നു.


മദർ സുപ്പീരിയറുടെ ഓഫീസിനു മുൻവശമുള്ള ചെറിയ ഹാളിൽ എത്തി.
ആൻസി സിസ്റ്റർ സംവിധാനം തുടങ്ങി. ശകുന്തളയായി സൗമ്യ . ദുഷ്യന്തനായി .. ഞാൻ സൗമ്യയോട് ഒപ്പം മുന്നോട്ട്  മാറി നിന്നു . അൻസി സിസ്റ്റർ പറഞ്ഞു , ദുഷ്യന്തന് കുറച്ചു കൂടി ഉയരം വേണം; 4 A ലെ ദീപകിനാണ് ആ വേഷം, നീ ദുഷ്യന്തന്റെ ഭടനാണ്. ശകുന്തളയുടെ പൊട്ടിച്ചിരി , പിന്നെ അശരീരി ; ഭടൻ മാറി നിൽക്കൂ.
അവിടെ പിന്നെ നടന്നതൊന്നും ശ്രദ്ധിച്ചില്ല. ആരോ കുന്തമാണെന്ന് പറഞ്ഞ് കാർഡ് ബോർഡ് വെട്ടിയത് കൈയിൽ വച്ച് തന്നു. 

രണ്ട് ഡയലോഗ് പഠിപ്പിച്ചു; അടിയൻ ! ഉത്തരവ് ,മഹാരാജാവേ.!

പെട്ടെന്ന് കൂടെ വന്ന ബാക്കിയുള്ളവർക്ക് എന്ത് വേഷമാണ് എന്ന് ആകാംക്ഷ തുടങ്ങി. രാമലിംഗത്തെ കാണാനില്ല. ശകുന്തളയും ദുഷ്യന്തനും നർമ്മ സംഭാഷണത്തിൽ . ക്ലാസിലെ സിമി അവിടെ നിൽക്കുന്നു. ഇവളെ ഇതു വരെ ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടില്ലല്ലോ എന്ന് ഓർത്ത് പോയി ചോദിച്ചു. തോൾ വരെ മാത്രം മുടിയുള്ള ഇരു നിറമുള്ള വാലിട്ടു കണ്ണെഴുതാത്ത ഇവൾക്കെന്താണ് വേഷം. അനസൂയ , ശകുന്തളയുടെ തോഴി .


കുന്തം പിടിച്ച് ദുഷ്യന്തനൊപ്പം നിൽക്കുമ്പോൾ തോന്നി , ഇവളാണ് പാവം, എന്നെ കളിയാക്കില്ല , മാത്രമല്ല ഭടനു പറ്റിയ കൂട്ട് തോഴി തന്നെ. അൻസി സിസ്റ്റർ , 'പ്രിയതമാ... പ്രണയ ലേഖനം എങ്ങനെയെഴുതണം..' എന്ന് ഈണത്തിൽ പാടുമ്പോൾ  ഞാൻ അനസൂയയെ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു.
ഓണാഘോഷത്തിന്റെ രണ്ട് ദിവസം മുൻപ് മീസിൽസ് വന്ന് ഞാൻ കിടപ്പായി. എനിക്ക് പകരം കുന്തം പിടിക്കാൻ വേറെ ആളെ നിയമിച്ചു.

വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം എഞ്ചിനീയറിങ്ങ് അഡ്മിഷൻ കഴിഞ്ഞ് ക്ലാസ് തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഒരിക്കൽ ക്യാമ്പസിൽ വച്ച് ഒരു വിളി കേട്ട് നടുങ്ങി . ഡീബൂ .. പഴയ ശകുന്തള. പരിചയം പുതുക്കി..ഒടുവിൽ ചോദിച്ചു.. സിമി ഇപ്പോ എവിടെയുണ്ട്.. ശകുന്തള പഴയ പോലെ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചിട്ട് സ്ഥലം വിട്ടു.. പറയണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു , കാതിലോല നല്ലതാളി . ( ഇവരിൽ സുന്ദരി ആര് , നല്ലത് തോഴി  എന്ന് കുഞ്ചൻ നമ്പ്യാർ ഭാഷ്യം)

Comments

Popular posts from this blog

*കൊറോണ കാലത്തെ ഭക്ഷണ ശീലങ്ങൾ*

കൊറോണ പ്രമാണിച്ച് സർക്കാർ പ്രഖ്യാപിച്ച സമ്പൂർണ്ണ അടച്ചു പൂട്ടൽ തുടങ്ങിയിട്ട് രണ്ടു ദിവസമേ ആയിട്ടുള്ളൂ.. അത്യാവശ്യം നല്ല രീതിയിൽ പത്രവും വാർത്തകളും വായിച്ച് വിലയിരുത്തി, പകർച്ചവ്യാധികൾ കടന്നു വരാതിരിക്കാൻ കരുതലുള്ള വീട്ടുകാർ ഒരാഴ്ച മുൻപു തന്നെ സ്വയം കരുതൽ തടങ്കലിൽ കയറിയിരുന്നു.. ഇടയ്ക്കെപ്പോഴോ ഒരിക്കൽ പലവ്യഞ്ജനവും പച്ചക്കറിയും വാങ്ങാനായി ഇറങ്ങിയതൊഴിച്ചാൽ ഒരാഴ്ചയിൽ കൂടുതലായി വീട്ടിനുള്ളിൽ തന്നെ.. ആദ്യ ദിവസങ്ങളിൽ കാര്യം കുശാലായിരുന്നു ; രാവിലെ 9 ന് എഴുന്നേൽക്കുമ്പോൾ ചായ , പത്ത് മണിക്ക് കാപ്പി പലഹാരമായി അപ്പവും സ്റ്റൂവും, അല്ലെങ്കിൽ പുട്ടും കടലക്കറിയും; ഉച്ചക്ക് ഊണിന്, നിറയെ പച്ചക്കറികൾ കൊണ്ടുള്ള അവിയൽ, പയറ് തോരൻ , കായ മെഴുക്കുപുരട്ടി, ഒഴിക്കാൻ പൈനാപ്പിൾ പുളിശ്ശേരി , വറുത്ത മീൻ , മുട്ട ചിക്കി പൊരിച്ചത് ( സ്ക്രാമ്പിൾഡ്), അച്ചാർ .. വൈകിട്ട് ചായയും ബിസ്കറ്റ് മിക്സ്ചർ .. അണ്ണാച്ചിയുടെ കടയിൽ നിന്ന് വാങ്ങിയ ചക്കയും, കായയും കൊണ്ടുള്ള ഉപ്പേരികളും .. രാത്രി ദോശയോ അപ്പമോ അങ്ങനെയെന്തെങ്കിലും .. സെസ്സേർട്ട് ആയി സുപ്രീം ബേക്കറിയിലെ കേക്കും, അണ്ണാച്ചി കടയിലെ രണ്ട് വെറൈറ്റി എള്ളുണ്ടയും. സുഖം പരമ സുഖം..

മൃഗ സമ്പർക്കം

ഏതാണ്ട് ഒരു മുപ്പത്തഞ്ച് വർഷങ്ങൾക്കു മുൻപ് വീട്ടിൽ ഒരു പൂച്ചയെ വളർത്തിയിരുന്നു.. വെള്ളയും കറുപ്പും മഞ്ഞയും ചാരവും തുടങ്ങി പൂച്ചകൾക്കുള്ള എല്ലാ നിറവും അവിടെയിവിടെയായി ഈ പൂച്ചക്കുണ്ടായിരുന്നു.. പൂച്ചയെ വളർത്തിയിരുന്നു എന്നു പറഞ്ഞാൽ പൂച്ച വീട്ടിൽ വന്നു കയറിയതാണ് .. പേരൊന്നും ഇല്ല , ആഹാരം കൊടുക്കാറില്ല.. അമ്മയറിയാതെ ഞാനും അനിയനും എന്തെങ്കിലും കൊടുക്കുന്നതും പൂച്ച ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ കിടക്കുന്നതും മാത്രം ആണ് വളർത്തൽ . ചില്ലറ ഉപദ്രവങ്ങൾ അല്ലാതെ ഞങ്ങൾ പൂച്ചക്കായി പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നും ചെയ്തതായി ഓർമ്മയില്ല .. എപ്പോഴോ പൂച്ചയെ അടുത്ത വീട്ടിലെ കിണറു കാണിച്ചതോർമ്മയുണ്ട്.. പിന്നെ ആരൊക്കെയോ ചേർന്ന് പൂച്ചയെ കിണറ്റിൽ നിന്ന് പുറത്തെത്തിച്ചു , ജീവനോടെ തന്നെ..  ഞങ്ങളുടെ ബാല്യകാലത്തെ സന്തോഷകരമായ ഓർമ്മകളിൽ ആ ജീവിക്ക് ഒരു സ്ഥാനമുണ്ട്..  അമ്മയ്ക്ക് മൃഗങ്ങളെ വളർത്തുന്നതിനോടു വലിയ താത്പര്യമില്ലായിരുന്നു. ഒരു പട്ടിയെ വളർത്താമെന്ന് പറയുമ്പോൾ രണ്ടു കുട്ടികളെ വളർത്താൻ സമയം തികയുന്നില്ല എന്ന് അമ്മ പറയും .. 3 - 4 വർഷങ്ങൾക്കു മുൻപ് ഞാനും അനിയനുമൊക്കെ കുടുംബവുമായി മാറിത്താമസിച്ച ശേഷം വീട്ടിൽ ഒരു പട്ടി വന്നു കയറി.. തെരുവ്

How to start writing..

It has been almost 11 or 12 years , when I was first introduced to world of internet by my cousin n friend Arun. My activities with the internet being circling around the routine activities of checking mails and looking for some information needed for my studies n then at job. During the last few years blogging has started to grow as an effective medium for casual and business communication.Even then a blog did not arouse much interest in me, until a day when I came across a blog maintained by a firend. It was enlightening. The way he expressed himself in words; which on normal conversation I would have never shown the patience to listen. As an individual when ever I felt good or bad about something happening around my world, a habit developed of discussing, asserting , arguing, disagreeing ,fighting and a breakup for the day...most of the time my poor father was the sufferer. Hence the very idea of sharing my thoughts in a blog which can give as much loudness as possible was encouragi